ทางที่เราได้เลือกเดิน
แม้มองย้อนไปในครั้งที่เราเลือก
เรารู้สึกว่า ทางนี้แหล่ะ คือทางของเรา
แม้มองย้อนไปในครั้งที่เราเลือก
เรารู้สึกว่า ทางนี้แหล่ะ คือทางของเรา
แล้วเราก็เดินไปเรื่อยๆ
หลายครั้งที่มีหลายอย่างเข้ามา
ในทุกขณะการเดินทางบนเส้นทางสายนี้
หลายครั้งที่เกิดคำถามว่า
มันใช่หรือเปล่า
เราเลือกทางผิดหรือเปล่า
แต่บางที
มันก็อาจเป็นแค่ความเหนื่อยล้า
มันก็อาจเป็นแค่ความคิดที่เข้ามาชั่วคราว
เราอาจต้องพัก
เราอาจต้องหยุดการเดินทางเราไว้ก่อน
เราอาจต้องค้นหาแรงเสียใหม่ ทั้งแรงกาย แรงใจ
เมื่อหายเหนื่อย เมื่อพร้อมแล้ว
เราก็แค่ “เดินต่อไปในเส้นทางที่เราได้เลือก”
จำให้ได้สิ ตอนที่เราได้เดินครั้งแรก เราดีใจมากแค่ไหน:)

Be First to Comment